Башкирские песни / Башҡортса йырҙар / Bashkir songs

Таң йылышып, урлап килде, тын ғына, Йоҡо сиген, һыҙыҡтарын юйҙы. Ҡалабыҙ ҙа, ғәҙәттәгесә, яҡшы ғына, Томан менән ҡапланды, иҫке көн кеүек. Биналар күренмәй, тик һындар ғына, Һәр аҙым – бушлыҡҡа атылғандай. Маҡсаттар онотолған, яуаптар юҡ ҡына, Ел яңы хыялды һөйләй, ялҡынланып. Томанлы зона, ысынбарлыҡ ирегән ер, Һәр тауыш – сер һәм һорау. Йән, ҡош кеүек, ҡафаста тынған ер, Күрә алмай юлын, ҡаянан аҫҡа ҡарап. Бында ваҡыт – әсир, өмөт – күләгә, Йөрәк кенә белә, ҡайҙа таң. Томанлы зонала үтә көн дә, Яңы көн алып килә үҙенең серле яҡтылығын. Ә ҡайҙандыр, аҡ япма артында, Яңғырай мотив, таныш һәм ят. Элекке замандың эхоһы кеүек, Хәтерләтә үткән көндәрҙе, ҡабат-ҡабат. Ҡысҡырыу түгел, илау түгел, ә тын, серле саҡырыу, Күңелдең иң тәрәндәренә үтеп инә. Һәм ошо ҡараңғылыҡта, башҡа нигеҙ юҡта, Барлыҡҡа килә аңлашылмаған картиналар. Томанлы зона, ысынбарлыҡ ирегән ер, Һәр тауыш – сер һәм һорау. Йән, ҡош кеүек, ҡафаста тынған ер, Күрә алмай юлын, ҡаянан аҫҡа ҡарап. Бында ваҡыт – әсир, өмөт – күләгә, Йөрәк кенә белә, ҡайҙа таң. Томанлы зонала үтә көн дә, Яңы көн алып килә үҙенең серле яҡтылығын. Әйҙә, тирә-яҡта тик һоро япма булһын, Әйҙә, күренмәһен, нимә бар икән мөйөштә. Беҙ эҙләйбеҙ мәғәнә, беҙ эҙләйбеҙ алыҫты, Ошо серле, күләгәле ҡыйыҡ аҫтында. Ҡайҙа булһаҡ та, мөһиме юҡ, мөһиме – эстә, Ул ут, ул һүнмәйәсәк беҙҙә. Һәм хатта томанда, ошо ҡараңғылыҡта, ҡара, Беҙ дауам итәбеҙ үҙебеҙҙең Рассвет прокрался, как вор, неслышно, Размыл границы, где кончался сон. И город наш, привычно...