Pianino G. Wolkenhauer (Stettin, 1907) przed i po strojeniu

Oto absolutnie klasyczny szczeciński Wolkenhauer - najlepszy przykład pianina tej wytwórni. Kiedy myślimy o Wolkenhauerach, wyobrażamy sobie właśnie takie górnotłumikowe pianino z bogato zdobioną ramą i nieodzownym datowanym podpisem "J. Bautz, Stettin" na ostatnim klawiszu! Inna sprawa, że dzisiaj nawet i te wzorcowe pianina coraz częściej trafiają się w postaci "trwałej ruiny". Po tym pianinie też nie spodziewałem się niczego dobrego: uszkodzona strojnica i strój wieki temu obniżony o cały ton (a1=396 Hz). A jednak - proszę zobaczyć, jak pianino działa w docelowej części nagrania. Miło popatrzeć! Żywa podręcznikowa ilustracja tego, czym jest i jak działa pianino górnotłumikowe! Dane pianino ma dwa ogromne plusy: dobrze zachowany tłumik, który po odpowiedniej regulacji działa dosłownie jak nowy, oraz mało zgrane młotki, które dają śpiewne, okrągłe i szlachetne brzmienie, jakże inne od tych często brzęczących, perkusyjnych zabytków, gdzie zły stan (i mała ilość) filcu idzie w parze ze skorodowanymi strunami i popękanym rezonansem. Tutaj też i rezonans ma pęknięcia, i struny korozję, a jednak stał się cud - cały splot tych nieszczęść nie odcisnął fatalnego wpływu na brzmienie pianina. Poczułem się wyróżniony: dumny i szczęśliwy, że mogę ot tak sobie obcować na co dzień z Historią, do której niewielu ma dostęp w życiu. Ci, którzy stroją same yamahy i kawaje, igły i żylety, nawet nie wiedzą, jak bardzo zubażają swoje życie. Pozdrowienia dla mojego "poprzednika", który chciał...