ONA haqida monolog | ОНА ҳақида монолог

SENGA BAGʻISHLADIM, SENGA ONAJON! Onajon, bu galgi yurak soʻzimni, Senga bagʻishladim, senga onajon. Yoʻq-yoʻq, soʻzim emas, balki oʻzimni, Senga bagʻishladim, senga onajon! Sen meni yaratding raxmat onajon, Hadya etding meni yorugʻ dunyoga, Yaratding qalbingdan bagʻishlading joy, Koʻzimni toʻldirding nuri-ziyoga! Qancha soʻqmoqlardan oʻtding yetaklab, Oshno qilding meni hayotga, elga, Ba’zan izlaringdan yurdim emaklab, Sen meni boshlading insoniy yoʻlga! Ba’zan sen parvona, men chiroq buldim, Sen chiroq boʻlganda, boʻldim parvona, Koyisang yigʻladim, erkalasang kuldim, Shu zayl bagʻringda ulgʻaydim ona! Senga ikki qoʻllab talpindim doim, Ba’zan belanchakdan, ba’zan beshikdan, Bagʻringga intildim, quyoshim oyim, Ba’zan devor osha, ba’zan eshikdan! Ha senga intildim, intildim senga, Qalbim bogʻlik ekan qalbing toʻriga, Men senga intildim, sen esa menga, Shukr kilay dunyoda onam boriga! Qoʻllarim koʻksimda, qilaman ta’zim, Sen axir qalbingdan qon berding menga, Oʻzingdan oʻimman, koʻzingdan koʻzim, Sen axir joningdan jon berding menga! Farzandlik burchim bu sening qarshingda, Egilaman boshim yerga yetguncha, Bir umr parvonang boʻlay boshingda, Koʻz yumib dunyodan tamom oʻtguncha! Onajon, yelkamda qarzim koʻp sendan, Bir parcha et edim sen qilding odam, Ammo seni sira qarzing yoʻq mendan, Sendan oldim aqli-zakovatni xam! Ba’zan beparvoroq boʻldim onajon, Seni tashlab ketdim ba’zan yiroqqa, Begona yurtlarda boʻldim har zamon, Fakat sen chidading bunday firoqqa! Ming...