Ferhat Tunç - Bir Kanardağ Öyküsü

BİR KANAR DAĞ ÖYKÜSÜ Söz-Müzik: Ferhat Tunç Şiir: Mehmet Çetin Saklımız yok Apaçık bir meydan okuyuştan geldik Geldik bu güne şarkılar sabahına Alnımız ak Tarih kadar bir uzun yürüyüşten geldik O günden yazdık güncesine kalbimizin Aşk ve ayaklanışı sınadık ateşte Sınandık yenilgi ve zaferde Saklımız yok Çıktık dağlara bir düş sıcağında Sesine kavuşan ırmak akışında Aktık vardiyalara, alanlara Aktık o ihtilal ırmağına Ah etmeden sığdık ölük çığlığına Çığlıklardan geldik bu ay tutulmasına Geldik ve yer açın dedik alanlara, sıradağlara Ey sağır gök yırtıl karanlığından Ey uçurum karanlığı gece yırtıl Yırtıl ve yer aç şarkımızın sabahına Ay düşer gecesine Munzur’un parçalanır Magmasında bir halkın çığlığı yanar Ve rüzgâra dağılan kuşlar birikir koyaklarda Sıra sıra bir dağ kanıyorken Geldik o sonsuz kekik kokusuna Dorukları şimdi kan ile boran Munzur’a Kış bastırdı yine dağlar Geçit vermez gideyim İt yokuşundan öteye Varıp yüzümü süreyim Varsında vursunlar beni Gamsızım ben kedersiz Ölüm benim can yoldaşım Halkım sürgün çaresiz Olaydım ah ben olaydım Elinizde saz ben olaydım Türküler söyleyip dostlar Sizin gibi öleydim Menekşe sabahların yurduna geldik Turnaların semahı Munzur dağlarına Sonrası haydarandı bu dağların tarihi Dağlara durmadan dağlara çıkmaktı Kan ile yangındı devran Bira serbama wahto merdayno Demekti yeni baştan Süngülemekti göğsünün güneş kokan yerinden Onar yüzer ateşe verilmek Ah etmeden yanmaktı Ağaç kökü yemek gözyaşını unutmaktı Top ateşi ile...