Әни. 21. "Әниемнең догалары"

(хикәя: Әни кеше, кызының буранда адашканын сизеп, аны догалары белән коткара). «Без барыбыз да, бүгенге көндә кемнәр генә булмыйк, башлангычыбыз белән, гомеребез, белемебез, тәрбиябез белән әниләргә бурычлы. Күңелебездә әниләребезгә рәхмәт хисен йөртсәк – безнең юллар һәрвакыт уңар, шул хис безне әнкәй догасы кебек һәрчак саклап-яклап йөртер. Әниләребез көн-төн догада. Безне аларның догалары саклый.» ********************************************* Материаллар: Фиюзә Гатауллина «Ана һәм буран» – «Тулпар» журналы, 2014, № 1 Рәмзилә Каһирова язмалары Шигырьләр: Физәлия Дәүләтгәрәева «Алиһәләр итеп әнкәйләрне ...» «Тик син генә, әнкәй, кызчыгыңны аналарча түзеп яраттың…» «Әнкәй, диеп әйтер кешең булу…» «Рәхмәт сиңа, әнкәй…» Җырлар һәм аларны башкаручылар: «Бала кош» Хәйдәр Бигичев «Әнкәм» «Дога» Нурия Ярмөхәмәтова «Әнкәмдәй ап-ак мәчет» Азат Имаев «Әнием биргән догам» Ләйлә Галиева «Рәхмәт, әнкәй» Диләрә Илалетдинова