O mój rozmarynie....

Jedna z najpopularniejszych polskich pieśni wojskowych z czasów I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Rozmaryn jest w wierzeniach ludowych przedstawiany jako symbol miłości i wierności. W śpiewnikach pojawia się od roku 1915, po raz pierwszy wydrukowana została w zbiorze „Żołnierskie piosenki obozowe” Adama Zagórskiego. Dwie zwrotki dopisał Wacław Denhoff-Czarnocki, a jedna powstała w 4 Pułku Legionów, także w późniejszych czasach dopisywano nowe zwrotki. Jednak autorzy większości tekstu są anonimowi. Autorem muzyki do pieśni, prawdopodobnie tym, który nauczył ją śpiewać resztę oddziału „Strzelca”, był Zygmunt Pomarański.