Хофизи Шерози

Сахар булбул хикоят бо сабо кард, Ки ишки руи гул бо мо чихо кард. Аз он ранги рухам хун дар дил афтод, В-аз ин гулшан ба хорам мубтало кард. Гуломи химмати он нозанинам, Ки кори хайр бе руву риё кард. Ман аз бегонагон дигар нанолам, Ки бо ман харчи кард,он ошно кард. Гар аз султон тамаъ кардам, хато буд, В-ар аз дилбар вафо чустам,чафо кард. Хушаш бод он насими субхгохи, Ки дарди шабнишинонро даво кард. Никоби гул кашид аз зулфи сумбул, Гирехбанди кабои гунча во кард. Ба хар су булбули ошик дар афгон, Танаъум аз миён боди сабо кард. Башорат бар ба куи майфурушон, Ки Хофиз тавба аз зухду риё кард. Вафо аз хочагони шахр бо ман, Камоли давлату дин булвафо кард.